карэ́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. гл. карэта.

2. Рухомая частка некаторых машын, механізмаў, апаратаў (спец.).

К. вязальнай машыны.

|| прым. карэ́тачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карэ́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. карэ́тка карэ́ткі
Р. карэ́ткі карэ́так
Д. карэ́тцы карэ́ткам
В. карэ́тку карэ́ткі
Т. карэ́ткай
карэ́ткаю		 карэ́ткамі
М. карэ́тцы карэ́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карэ́тка ж., тех. каре́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карэ́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

1. Памянш.-ласк. да карэта.

2. Рухомая частка некаторых механізмаў, машын, апаратаў. Карэтка пішучай машынкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Карэтка 5/477

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

карэ́тка

(ад іт. carretta = каляска)

рухомая частка некаторых механізмаў, машын, апаратаў (напр. к. пішучай машынкі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

карэ́та, -ы, ДМ -рэ́це, мн. -ы, -рэ́т, ж.

Закрыты з усіх бакоў чатырохколы конны экіпаж на рысорах.

○

Карэта хуткай дапамогі — спецыяльная аўтамашына, якая высылаецца для неадкладнай медыцынскай дапамогі.

◊

(Прыйшоўся) як вол да карэты (разм.) — пра таго, хто аказаўся ў недарэчных абставінах.

|| памянш. карэ́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

|| прым. карэ́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каре́тка техн. карэ́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

carriage [ˈkærɪdʒ] n.

1. экіпа́ж; карэ́та

2. пасажы́рскі ваго́н

3. цяле́жка, вагане́тка

4. карэ́тка (пішучай машынкі)

5. пераво́зка, транспарціро́ўка, транспартава́нне

6. паста́ва

7. comput. карэ́тка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

carriage

[ˈkærɪdʒ]

n.

1) воз -а m.; бры́чка f.

carriage and four horses — бры́чка, запрэ́жаная чатырма́ ко́ньмі

2) карэ́тка f. (друкава́льнай машы́нкі)

3)

а) пераво́з -у m., тра́нспарт -у m.

б) ко́шты пераво́зу, перасы́лкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)