карэ́йцы, -аў, адз. -рэ́ец, -рэ́йца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Карэйскага паўвострава.

|| ж. карэя́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. карэ́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карэ́йцы, ‑аў; адз. карэец, ‑рэйца, м.; карэянка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. карэянкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Карэі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карэ́йцы

т. 8, с. 121

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

карэя́нка гл. карэйцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карэ́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. карэ́йка
Р. карэ́йкі
Д. карэ́йцы
В. карэ́йку
Т. карэ́йкай
карэ́йкаю
М. карэ́йцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карэ́ец,

гл. карэйцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карэя́нка,

гл. карэйцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карэ́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карэ́ец карэ́йцы
Р. карэ́йца карэ́йцаў
Д. карэ́йцу карэ́йцам
В. карэ́йца карэ́йцаў
Т. карэ́йцам карэ́йцамі
М. карэ́йцу карэ́йцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Korean​1 [kəˈri:ən] n.

1. карэ́ец; карэя́нка;

the Koreans карэ́йцы

2. карэ́йская мо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

банды́т, ‑а, М ‑дыце, м.

Удзельнік банды; узброены рабаўнік, разбойнік. Многа буяных драпежных галоў Скацілася з плеч у бандытаў. Крапіва. // Пра таго, хто належыць да контррэвалюцыйнай банды, варожага войска. [Дзюмон:] — Малайцы карэйцы! Так даюць гэтым бандытам па карку, што коцяцца яны на поўдзень без аглядкі. Шамякін.

[Іт. bandito.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)