карэ́жыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
карэ́жуся |
карэ́жымся |
| 2-я ас. |
карэ́жышся |
карэ́жыцеся |
| 3-я ас. |
карэ́жыцца |
карэ́жацца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
карэ́жыўся |
карэ́жыліся |
| ж. |
карэ́жылася |
| н. |
карэ́жылася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
карэ́жся |
карэ́жцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
карэ́жачыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
◎ Карэ́жыцца ’карабаціцца, ламацца’ (Бяльк.). Гл. каро- жыцца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Скаро́жыць ‘сагнуць, зламаць’ (Касп.), ‘знявечыць’ (Сцяшк. Сл.), ‘скрывіць’ (дзярж., Гіл.), ‘паралізаваць’ (шчуч., ваўк., Сл. ПЗБ). Да каро́жыцца ‘рабіць сутаргавыя рухі’ (гл.), карэ́жыць ‘гнуць, ламаць, выварочваць з коранем’ (Стан.), карэжыцца (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)