назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| карыяты́пы | ||
| карыяты́пу | карыяты́паў | |
| карыяты́пу | карыяты́пам | |
| карыяты́пы | ||
| карыяты́пам | карыяты́памі | |
| карыяты́пе | карыяты́пах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
(ад карыя- + тып)
сукупнасць храмасом дыплоіднага набору, характэрнага для клетак дадзенага віду раслінных або жывёльных арганізмаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)