Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнік- » - цэйлонскае 5/470 (
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
кары́чны
прыметнік, адносны
| кары́чны | кары́чная | кары́чныя | ||
| кары́чнага | кары́чнай |
кары́чнага | кары́чных | |
| кары́чнаму | кары́чнай | кары́чнаму | кары́чным | |
| кары́чны ( кары́чнага ( |
кары́чную | кары́чныя ( кары́чных ( |
||
| кары́чным | кары́чнай кары́чнаю |
кары́чным | кары́чнымі | |
| кары́чным | кары́чнай | кары́чным | кары́чных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кары́чны, ‑ая, ‑ае.
1. У складзе назваў некаторых трапічных дрэў сямейства лаўровых.
2. Які здабываецца, атрымліваецца з карыцы 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ВОСТРАПРЫПРА́ЎНЫЯ РАСЛІ́НЫ,
расліны, якія назапашваюць у розных органах пахучыя вострасмакавыя рэчывы (эфірны алей, гліказіды, таніны, алкалоіды, фітанцыды) і ўжываюцца як прыправа. Вядома каля 150 відаў, пашыраных ва ўсім свеце, асабліва ў
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)