карыфе́й, -я, мн. -і, -яў, м. (высок.).

Выдатны дзеяч у якой-н. галіне.

К. сусветнай літаратуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карыфе́й

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карыфе́й карыфе́і
Р. карыфе́я карыфе́яў
Д. карыфе́ю карыфе́ям
В. карыфе́я карыфе́яў
Т. карыфе́ем карыфе́ямі
М. карыфе́ю карыфе́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карыфе́й м., прям., перен. корифе́й;

к. наву́кі — корифе́й нау́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карыфе́й, ‑я, м.

1. Кіраўнік хору ў старажытнагрэчаскім тэатры.

2. перан. Выс. Выдатны дзеяч на якім‑н. долі дзейнасці. Карыфей навукі. Карыфей тэатра. Карыфеі сусветнай літаратуры.

[Грэч. koryphaios.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карыфе́й

т. 8, с. 117

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

карыфе́й м. Koryphäe m -n, -n; Prominnte (sub) m -n, -n;

карыфе́і сусве́тнай літарату́ры die Koryphäen der Wltliteratur

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

карыфе́й

(гр. coryphée, ад гр. koryphaios = правадыр)

выдатны дзеяч у якой-н. галіне дзейнасці (напр. к. навукі, к. сусветнай літаратуры).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

карыфе́й

(фр. coryphée, ад гр. koryphaios = правадыр)

1) кіраўнік хору ў старажытнагрэчаскай трагедыі;

2) перан. выдатны дзеяч у якой-н. галіне дзейнасці (напр. к. навукі, к. сусветнай літаратуры).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

корифе́й ист., перен. карыфе́й, -фе́я м.;

корифе́й нау́ки карыфе́й наву́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

koryfeusz

м. карыфей

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)