каршуняня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. каршуняня́ каршуняня́ты
Р. каршуняня́ці каршуняня́т
Д. каршуняня́ці каршуняня́там
В. каршуняня́ каршуняня́т
Т. каршунянё́м каршуняня́тамі
М. каршуняня́ці каршуняня́тах

Іншыя варыянты: каршунянё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каршунянё ср., см. каршуняня́

каршуняня́ и каршунянё, -ня́ці ср. птене́ц ко́ршуна м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каршуняня́ і каршунянё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Птушаня каршуна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каршунянё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. каршунянё́ каршуняня́ты
Р. каршуняня́ці каршуняня́т
Д. каршуняня́ці каршуняня́там
В. каршунянё́ каршуняня́т
Т. каршунянё́м каршуняня́тамі
М. каршуняня́ці каршуняня́тах

Іншыя варыянты: каршуняня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)