каршачаня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. каршачаня́ каршачаня́ты
Р. каршачаня́ці каршачаня́т
Д. каршачаня́ці каршачаня́там
В. каршачаня́ каршачаня́т
Т. каршачанё́м каршачаня́тамі
М. каршачаня́ці каршачаня́тах

Іншыя варыянты: каршачанё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каршачанё ср., см. каршачаня́

каршачаня́ и каршачанё, -ня́ці ср. ястребёнок м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каршачаня́ і каршачанё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Птушаня коршака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каршачанё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. каршачанё́ каршачаня́ты
Р. каршачаня́ці каршачаня́т
Д. каршачаня́ці каршачаня́там
В. каршачанё́ каршачаня́т
Т. каршачанё́м каршачаня́тамі
М. каршачаня́ці каршачаня́тах

Іншыя варыянты: каршачаня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)