карчава́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
карчава́лка |
карчава́лкі |
| Р. |
карчава́лкі |
карчава́лак |
| Д. |
карчава́лцы |
карчава́лкам |
| В. |
карчава́лку |
карчава́лкі |
| Т. |
карчава́лкай
карчава́лкаю |
карчава́лкамі |
| М. |
карчава́лцы |
карчава́лках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
карчава́лка ж., тех. корчева́лка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
корчева́лка техн. карчава́лка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
karczownica
ж. карчавалка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)