карцё́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карцё́жны карцё́жная карцё́жнае карцё́жныя
Р. карцё́жнага карцё́жнай
карцё́жнае		 карцё́жнага карцё́жных
Д. карцё́жнаму карцё́жнай карцё́жнаму карцё́жным
В. карцё́жны (неадуш.)
карцё́жнага (адуш.)		 карцё́жную карцё́жнае карцё́жныя (неадуш.)
карцё́жных (адуш.)
Т. карцё́жным карцё́жнай
карцё́жнаю		 карцё́жным карцё́жнымі
М. карцё́жным карцё́жнай карцё́жным карцё́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карцёжны картёжный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карцёжны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гульні ў карты, звязаны з ёй. Карцёжная гульня. Карцёжны стол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́рта, -ы, ДМ ка́рце, мн. -ы, карт, ж.

1. Зменшаны чарцёж зямной паверхні, зорнага неба або паверхні якой-н. планеты.

Геаграфічная к.

К.

Месяца.

Астранамічная к.

2. Адзін з цвёрдых папяровых лісткоў, якія складаюць калоду для гульні і адрозніваюцца паміж сабой па намаляваных на іх умоўных фігурах або ачках чатырох масцей.

Калода карт.

3. мн. Гульня пры дапамозе калоды такіх лісткоў.

Гульня ў карты.

4. Бланк для запаўнення якімі-н. звесткамі.

Санаторная к.

◊

Зблытаць карты — разладзіць, парушыць чые-н. планы, намеры.

І карты ў рукі — пра таго, хто мае ўсе магчымасці, умовы для чаго-н.

Карта біта — пра чый-н. правал, пройгрыш.

Раскрыць карты — перастаць трымаць у тайне свае планы і намеры.

Ставіць на карту што — рызыкаваць чым-н., спадзеючыся на выгаду, выйгрыш.

|| прым. карцёжны, -ая, -ае (да 3 знач.) і ка́ртачны, -ая, -ае (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

картёжный карцёжны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

karciarski

карцёжны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)