кару́нкавы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кару́нкавы кару́нкавая кару́нкавае кару́нкавыя
Р. кару́нкавага кару́нкавай
кару́нкавае		 кару́нкавага кару́нкавых
Д. кару́нкаваму кару́нкавай кару́нкаваму кару́нкавым
В. кару́нкавы (неадуш.)
кару́нкавага (адуш.)		 кару́нкавую кару́нкавае кару́нкавыя (неадуш.)
кару́нкавых (адуш.)
Т. кару́нкавым кару́нкавай
кару́нкаваю		 кару́нкавым кару́нкавымі
М. кару́нкавым кару́нкавай кару́нкавым кару́нкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кару́нкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кару́нкавы кару́нкавая кару́нкавае кару́нкавыя
Р. кару́нкавага кару́нкавай
кару́нкавае		 кару́нкавага кару́нкавых
Д. кару́нкаваму кару́нкавай кару́нкаваму кару́нкавым
В. кару́нкавы (неадуш.)
кару́нкавага (адуш.)		 кару́нкавую кару́нкавае кару́нкавыя (неадуш.)
кару́нкавых (адуш.)
Т. кару́нкавым кару́нкавай
кару́нкаваю		 кару́нкавым кару́нкавымі
М. кару́нкавым кару́нкавай кару́нкавым кару́нкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кару́нкавы кружевно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кару́нкавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да карункаў. Карункавыя вырабы. Карункавая вытворчасць. // Зроблены з карункаў, з карункамі. Карункавая сурвэтка. Карункавы каўнерык. □ Жанчына ў чорным сядзела на заднім сядзенні, прылажыўшы да рота чорную карункавую хустачку. Караткевіч.

2. перан. Узорысты, сятчасты, падобны на карункі. Мароз выткаў на шыбах дзівосныя карункавыя ўзоры. Шамякін. Карункавае павуцінне лятала ў чыстым .. паветры, чапляючыся за дрэвы, за платы. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кару́нкавы кравец Spítzen-, aus Spítzen;

кару́нкавы каўне́р(ык) Spítzenkragen m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кару́нкі, -аў.

Ажурныя вырабы з ільняных, шаўковых і іншых нітак для аздобы бялізны, адзення і пад.

|| прым. кару́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кружевно́й кару́нкавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

lacy [ˈleɪsi] adj. кару́нкавы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падзо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Брыжы, карункі, якімі абшываецца ніжні край чаго-н.

Карункавы п.

2. У архітэктуры: карніз з разьбой.

Вокны з падзорам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

koronkowy

карункавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)