кару́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кару́на кару́ны
Р. кару́ны кару́н
Д. кару́не кару́нам
В. кару́ну кару́ны
Т. кару́най
кару́наю
кару́намі
М. кару́не кару́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

каруна

Том: 14, старонка: 292.

img/14/14-292_1906_Каруна.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)