Карто́пля ’бульба’ (Нас., Шат., Жыв. сл., Сцяшк., Выг., Янк. II, Шн., Бяльк.). Гл. картопель.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кардо́на ’бульба’ (Бяльк.), да картопа с картопля (параўн. укр. картопля) (гл. папярэдняе слова).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Картапля́нік1 ’бульбоўнік’ (Шат., Янк. Мат.), да картопля.

Картапля́нік2 ’блгп з цёртай бульбы’ (гл. картопля) (Шат., Bciirr. Нар. словатв.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Карто́фля ’бульба’ (Грыг., Сцяшк.). Гл. картопля.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Карто́шка ’бульба’ з дэмінутыўным складаным суфіксам юшка. Гл. картопель, картопля.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Картапленё ’бульбоўнік’ (Сцяшк., Янк. Мат.). Да картопля (гл.). Суфіксальны фармант ‑епо (SP, 1, 128).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Картапле́нне ’націна бульбы’ (Янк. Мат.). Да картопля (гл.). Словаўтварэнне палуда нама на складанай суфіксацыі ‑nbje (‑ьje). якая прывяла да узнікнення ад прыметнікаў зборных назоўнікаў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)