ка́ртачная сістэ́ма

т. 8, с. 104

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

банк², -а, м.

1. У картачнай гульні: грошы, якія пастаўлены на кон.

Сарваць б.

2. Азартная картачная гульня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чы́рвы, -аў, адз. чы́рва, -ы, ж.

Картачная масць з малюнкам у выглядзе чырвоных сэрцаў.

|| прым. чырво́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зво́нкі², -аў, адз. зво́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

Картачная масць, якая абазначаецца чырвонымі ромбікамі.

|| прым. званко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ві́на

‘картачная масць’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ві́на ві́ны
Р. ві́ны ві́н
ві́наў
Д. ві́не ві́нам
В. ві́ну ві́ны
Т. ві́най
ві́наю		 ві́намі
М. ві́не ві́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пі́ка

‘картачная масць’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пі́ка пі́кі
Р. пі́кі пі́к
Д. пі́цы пі́кам
В. пі́ку пі́кі
Т. пі́кай
пі́каю		 пі́камі
М. пі́цы пі́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пі́кі, -аў, адз. пі́ка, -і, ж.

Картачная масць з малюнкам у выглядзе чорнага наканечніка пікі.

|| прым. піко́вы, -ая, -ае.

Піковая дама.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трэ́фы, -аў, адз. трэ́фа, -ы, ж.

Картачная масць з малюнкам чорнага крыжыка ў выглядзе трылісніку.

|| прым. трэфо́вы, -ая, -ае.

Т. кароль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bridge​2 [brɪdʒ] n. брыдж (картачная гульня)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падкідны́, -а́я, -о́е.

У выразе: падкідны дурань — картачная гульня, у якой партнёры, паводле ўмоў гульні, па чарзе падкідваюць аднаму з ігракоў пэўныя карты, каб той адбіў іх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)