карта́вінка, -і, ДМ -нцы, ж.

Злёгку картавае вымаўленне.

Гаварыць з картавінкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карта́вінка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. карта́вінка
Р. карта́вінкі
Д. карта́вінцы
В. карта́вінку
Т. карта́вінкай
карта́вінкаю
М. карта́вінцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карта́вінка ж. слегка́ карта́вое произноше́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карта́вінка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Злёгку картавае вымаўленне. Гаварыў .. [Слава] неяк інакш, неяк націскаў на «р», і заўсёды ў яго выходзіла з картавінкай. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карта́винка карта́вінка, -кі ж.;

с карта́винкой з карта́вінкай;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)