карса́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карса́рскі карса́рская карса́рскае карса́рскія
Р. карса́рскага карса́рскай
карса́рскае		 карса́рскага карса́рскіх
Д. карса́рскаму карса́рскай карса́рскаму карса́рскім
В. карса́рскі (неадуш.)
карса́рскага (адуш.)		 карса́рскую карса́рскае карса́рскія (неадуш.)
карса́рскіх (адуш.)
Т. карса́рскім карса́рскай
карса́рскаю		 карса́рскім карса́рскімі
М. карса́рскім карса́рскай карса́рскім карса́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карса́рскі ист. корса́рский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карса́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да карсара. Карсарскае судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карса́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Марскі разбойнік, пірат.

|| прым. карса́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

корса́рский карса́рскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брыганці́на, ‑ы, ж.

Уст. Невялікі брыг, ваенны або карсарскі. Тое, што здалося Арцёму Іванавічу імем, азначала назву нежывой істоты, «брыганціна» — карабель. Мележ.

[Іт. brigantino.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)