карпара́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
карпара́нт |
карпара́нты |
| Р. |
карпара́нта |
карпара́нтаў |
| Д. |
карпара́нту |
карпара́нтам |
| В. |
карпара́нта |
карпара́нтаў |
| Т. |
карпара́нтам |
карпара́нтамі |
| М. |
карпара́нце |
карпара́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
карпара́нт
(ням. Korporant)
член студэнцкага аб’яднання ў нямецкіх універсітэтах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
корпора́нт карпара́нт, -та м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)