кароти́н спец. караці́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

караці́н, -ну м. кароти́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

караці́н

(рус. каротин, ад лац. carota = морква)

жоўта-аранжавы пігмент з групы караціноідаў, які знаходзіцца ў моркве, гарбузах, яечным жаўтку і інш. і служыць для ўтварэння вітаміну А.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)