Verbum

анлайнавы слоўнік

Каро́бкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каро́бка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каро́бчаты, -ая, -ае (спец.).

Які мае выгляд каробкі, карабка.

Каробчатае скляпенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Каро́бка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кардана́ж, -у, м., зб.

Вырабы з кардону (каробкі, футляры, дзіцячыя цацкі і пад.).

|| прым. кардана́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́ка, -а, мн. -і, -аў, н.

Верхняя частка, якая служыць пакрыццём якой-н. пасудзіны, скрынкі, каробкі і пад.

В. куфра.

|| памянш. ве́чка, -а, мн. -і, -чак, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каро́бачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каробкі. Каробачная майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заты́льнік, ‑а, м.

Задняя частка ствольнай каробкі ў ручным кулямёце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кардана́ж, ‑у, м., зб.

Невялікія вырабы з кардону і паперы (каробкі, футляры, цацкі і пад.).

[Фр. cartonnage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

язы́члівы, ‑ая, ‑ае.

Абл. Языкаты (у 1 знач.). Язычлівыя перасудніцы-мяшчанкі паспелі набрахаць усяго-ўсякага цэлыя каробкі. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)