Кармеліты 4/399; 5/446; 6/604; 7/573

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кармелі́ты

т. 8, с. 77

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кармелі́ты

(лац. carmeliti, ад Carmel = назва гары ў Палесціне)

члены каталіцкага манаскага ордэна, заснаванага ў 12 ст. ў Палесціне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кармелі́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кармелі́т кармелі́ты
Р. кармелі́та кармелі́таў
Д. кармелі́ту кармелі́там
В. кармелі́та кармелі́таў
Т. кармелі́там кармелі́тамі
М. кармелі́це кармелі́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)