дрожджы кармавыя

т. 6, с. 208

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кармавы́я атручэ́нні

т. 8, с. 76

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кармавы́я даба́ўкі

т. 8, с. 76

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кармавы́я культу́ры

т. 8, с. 76

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кармавы́я тра́вы

т. 8, с. 77

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

корм, -у, мн. кармы́, кармо́ў, м.

Ежа жывёлы.

|| прым. кармавы́, -а́я, -о́е.

Кармавыя буракі.

Кармавыя травы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кармавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кармавы́ кармава́я кармаво́е кармавы́я
Р. кармаво́га кармаво́й
кармаво́е		 кармаво́га кармавы́х
Д. кармаво́му кармаво́й кармаво́му кармавы́м
В. кармаво́га
кармавы́ (неадуш.)		 кармаву́ю кармаво́е кармавы́я (неадуш.)
кармавы́х (адуш.)
Т. кармавы́м кармаво́й
кармаво́ю		 кармавы́м кармавы́мі
М. кармавы́м кармаво́й кармавы́м кармавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

клубняпло́ды, -аў, адз. -ло́д, -а, М -дзе, м.

Харчовыя, кармавыя і тэхнічныя расліны, якія ўтвараюць на падземных сцёблах клубні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кармавы́ ​1, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да корму. Кармавая база. Кармавая вартасць сена. // Які служыць кормам, прыгодны для корму. Кармавыя буракі. Кармавыя травы. // у знач. наз. кармавы́я, ‑ых. Кармавыя культуры. Мяркуецца пачаць асушку балота пад пасевы кармавых. Дуброўскі.

•••

Кармавыя дрожджы гл. дрожджы.

кармавы́ ​2, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да кармы, знаходзіцца на карме. Кармавая частка судна. Кармавое вясло. Кармавы флаг.

2. у знач. наз. кармавы́, ‑ога, м. Матрос, які працуе на карме; рулявы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

севазваро́т, -у, М -ро́це, мн. -ы, -аў, м.

У сельскай гаспадарцы: паслядоўнае чаргаванне сельскагаспадарчых культур на пэўных зямельных участках.

Кармавыя севазвароты.

|| прым. севазваро́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)