кардыё-

гл. кардыя-.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кардыё... (а таксама кардыя...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая па значэнню адпавядае словам «сэрца», «сардэчны», напрыклад: кардыёграф, кардыёлаг.

[Ад грэч. kardia — сэрца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кардыя-, кардыё-, -кардыя

(гр. kardia = сэрца)

першая або другая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «сэрца».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кардыя... (гл. кардыё...).

Першая састаў. ная частка складаных слоў; ужываецца замест «кардыё...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: кардыяграма, кардыяграфія, кардыялогія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кардыёлаг

(ад кардыё- + -лаг)

спецыяліст па кардыялогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кардыёграф

(ад кардыё- + -граф)

прыбор для рэгістрацыі работы сэрца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кардыёіда

(ад кардыё- + eidos = выгляд)

мат. крывая, апісаная пунктам акружнасці, якая са знешняга боку дакранаецца да нерухомай акружнасці, калі дыяметры абедзвюх акружнасцей роўныя (па форме нагадвае контур сэрца).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)