карды́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. карды́т
Р. карды́ту
Д. карды́ту
В. карды́т
Т. карды́там
М. карды́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карды́т, -ту м.

1. мед. карди́т;

2. хим. корди́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карды́т, ‑у, М ‑дыце, м.

Агульная назва сардэчных хвароб.

[Ад грэч. kardía — сэрца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карды́т​1

(ад гр. kardia = сэрца)

агульная назва сардэчных хвароб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

карды́т​2

(англ. cordite)

порах на аснове нітрацэлюлозы, выкарыстоўваецца для вырабу боепрыпасаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

карди́т мед. карды́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

корди́т хим. карды́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)