кардо́ншчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кардо́ншчык |
кардо́ншчыкі |
| Р. |
кардо́ншчыка |
кардо́ншчыкаў |
| Д. |
кардо́ншчыку |
кардо́ншчыкам |
| В. |
кардо́ншчыка |
кардо́ншчыкаў |
| Т. |
кардо́ншчыкам |
кардо́ншчыкамі |
| М. |
кардо́ншчыку |
кардо́ншчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кардо́ншчык м. карто́нщик
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кардо́ншчык, ‑а, м.
Рабочы, заняты вырабам кардону або карданажу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карто́нщик кардо́ншчык, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)