кардаі́ты

(н.-лац. cordaitales, ад Corda = прозвішча аўстр. батаніка)

вымерлыя дрэвавыя голанасенныя расліны з тоўстым ствалом і ланцэтападобным лісцем, якія існавалі ў палеазоі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кардаі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кардаі́т кардаі́ты
Р. кардаі́та кардаі́таў
Д. кардаі́ту кардаі́там
В. кардаі́т кардаі́ты
Т. кардаі́там кардаі́тамі
М. кардаі́це кардаі́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)