ка́рда

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ка́рда
Р. ка́рды
Д. ка́рдзе
В. ка́рду
Т. ка́рдай
ка́рдаю
М. ка́рдзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́рда ж., текст. ка́рда

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́рда текст. ка́рда, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́рда

(фр. carde = воўначасалка)

скураная або з прагумаванай тканіны паласа, усаджаная стальнымі іголкамі для машыннага часання воўны, бавоўны, лёну або для ўтварэння ворсу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

grępla

ж. карда, воўначасалка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zgrzebło

н.

1. скрэбла; скрабніца;

2. тэкст. часалка, карда

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)