карба́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карба́с карба́сы
Р. карба́са карба́саў
Д. карба́су карба́сам
В. карба́с карба́сы
Т. карба́сам карба́самі
М. карба́се карба́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карба́с м., мор. ка́рба́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карба́с мор. карба́с, -са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карба́с, ‑а, м.

Вялікая паморская лодка з высокімі бартамі, прызначаная для перавозкі грузаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карба́с

(рус. карбас, ад вепскага karbaz)

вялікая паморская лодка з высокімі бартамі, прызначаная для перавозкі грузаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)