карбані́лавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
карбані́лавы |
карбані́лавая |
карбані́лавае |
карбані́лавыя |
| Р. |
карбані́лавага |
карбані́лавай
карбані́лавае |
карбані́лавага |
карбані́лавых |
| Д. |
карбані́лаваму |
карбані́лавай |
карбані́лаваму |
карбані́лавым |
| В. |
карбані́лавы (неадуш.)
карбані́лавага (адуш.) |
карбані́лавую |
карбані́лавае |
карбані́лавыя (неадуш.)
карбані́лавых (адуш.) |
| Т. |
карбані́лавым |
карбані́лавай
карбані́лаваю |
карбані́лавым |
карбані́лавымі |
| М. |
карбані́лавым |
карбані́лавай |
карбані́лавым |
карбані́лавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
карбані́лавы карбони́ловый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
карбані́лавы
(ад лац. carbo, -onis = вугаль)
які належыць да вугляроду;
к-ая група — двухвалентная група, якая складаецца з аднаго атама вугляроду і аднаго атама кіслароду і з’яўляецца састаўной часткай альдэгідаў і кетонаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
карбони́ловый карбані́лавы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)