кара́ющий

1. прич. які́ (што) кара́е;

2. прил. кара́ючы;

кара́ющая рука́ кара́ючая рука́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карающий

Том: 14, старонка: 283.

img/14/14-283_1840_Карающий.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

кара́ючы

1. прич. кара́ющий;

2. прил. кара́ющий;

~чая рука́ — кара́ющая рука́;

3. деепр. кара́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кара́льны

1. юр. наказу́емый;

2. кара́ющий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)