караце́й нареч. сравнит. ст. коро́че; покоро́че

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

караце́й прысл, караце́йшы (выш. ст ад коратка, кароткі) kürzer

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сло́вам, пабочн. сл.

Карацей кажучы, увогуле.

С., заўтра першы дзень адпачынку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каро́тка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
каро́тка караце́й найкараце́й

Іншыя варыянты: ко́ратка.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ко́ратка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ко́ратка караце́й найкараце́й

Іншыя варыянты: каро́тка.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

in short

караце́й ка́жучы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

коро́че сравнит. ст.

1. нареч. караце́й; (ближе, интимнее) бліжэ́й;

2. прил. караце́йшы, бліжэ́йшы;

э́та доро́га коро́че гэ́та даро́га караце́йшая;

◊

коро́че говоря́ караце́й ка́жучы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

for short

караце́й ка́жучы, у скаро́це

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kurzúm

adv адны́м сло́вам; караце́й ка́жучы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прычэ́пісты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Схільны чапляцца, прыдзірацца да каго‑, чаго‑н.; прыдзірлівы; назойлівы. Падаючы.. [нататку] прычэпістай Зосі, .. [Сымон] сказаў крыху вінаватым голасам: — Ведаеш, Зося! Хацеў напісаць як мага карацей, але нічога не выходзіць. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)