назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| карамбо́лю | |
| карамбо́лю | |
| карамбо́лем | |
| карамбо́лі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| карамбо́лю | |
| карамбо́лю | |
| карамбо́лем | |
| карамбо́лі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
У більярдзе: рыкашэтны ўдар шара, які адскочыў ад другога шара, па трэцім.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
У більярднай гульні — рыкашэтны ўдар шара, які адскочыў ад другога шара, па трэцяму.
[Фр. carambole.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1. (удар ў більярднай гульні) Karambóle
2. (більярдная гульня ў тры шары) Karamboláge [-ʒə]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
(
1) більярдная гульня ў тры шары;
2) рыкашэтны ўдар більярднага шара, які адскочыў ад другога шара, па трэцяму;
3) чырвоны шар у більярднай гульні.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
карамбалі́на
(ад
1) більярдная гульня ў пяць шароў;
2) жоўты шар у більярднай гульні.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Karambolage
1)
2)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
karambol, ~u
1.
2. сутыкненне, удар;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)