каралё́ў

прыметнік, прыналежны

адз.
м. ж. н.
Н. каралё́ў каралё́ва каралё́ва
Р. - - -
Д. - - -
В. - каралё́ву каралё́ва
Т. - - -
М. - - -

Крыніцы: sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каралёў, ‑лёва.

Які належыць каралю (у 1 знач.). Каралёва дачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Каралёў (бальшавік) 3/115, 118

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Каралёў М. 6/325

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Каралёў Стан (в.) 5/429; 7/248 (к.); 9/368

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Каралёў Мікалай Піліпавіч

т. 8, с. 51

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Каралёў Сяргей Паўлавіч

т. 8, с. 51

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Каралёў Юрый Фёдаравіч

т. 8, с. 51

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Каралёў Валянцін Міхайлавіч

т. 18, кн. 1, с. 401

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Каралёў А. С. 5/428

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)