Карале́вы Мод Зямля́

т. 8, с. 49

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Карале́вы Мэ́ры Зямля́

т. 8, с. 49

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Карале́вы Шарло́ты астравьі́

т. 8, с. 49

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

карале́ва

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. карале́ва карале́вы
Р. карале́вы карале́ў
Д. карале́ве карале́вам
В. карале́ву карале́ў
Т. карале́вай
карале́ваю		 карале́вамі
М. карале́ве карале́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вдо́вствующий / вдо́вствующая короле́ва карале́ва-ўдава́, род. карале́вы-ўдавы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кансо́рт, ‑а, М ‑рце, м.

У Вялікабрытаніі — муж каралевы, які не з’яўляецца манархам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

consort [ˈkɒnsɔ:t] n. fml муж (каралевы); жо́нка (караля);

the prince consort муж карале́вы, яка́я правіць;

the queen consort жо́нка караля́, які́ правіць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лэ́дзі,

Даўней — тытул англійскай каралевы. // Жонка лорда, а таксама замужняя жанчына ў арыстакратычным асяроддзі Англіі.

[Англ. lady.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прынц-ко́нсарт

(англ. prince consort)

муж законнай каралевы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

генера́л-губерна́тар, ‑а, м.

1. У дарэвалюцыйнай Расіі — начальнік генерал-губернатарства, надзелены вышэйшай ваеннай і адміністрацыйнай уладай.

2. У дзяржавах (былых дамініёнах), якія ўваходзяць у склад брытанскай Садружнасці — прадстаўнік англійскага караля (каралевы), які лічыцца галавою дзяржавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)