кара́кульская паро́да

т. 8, с. 48

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Каракульская парода авечак 5/426; 9/619

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кара́кульский / кара́кульская овца́ кара́кульская аве́чка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кара́кульскі, -ая, -ае.

У выразе: каракульская авечка — каштоўная парода авечак, шкуркі ягнят якой ідуць на выраб каракулю і каракульчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кара́кульскі: ~ская аве́чка караку́льская овца́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Persian lamb [ˌpɜ:ʃnˈlæm] n.

1. кара́кульская аве́чка

2. кара́куль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кара́кульскі, ‑ая, ‑ае.

У выразе: каракульская авечка — каштоўная парода авечак, шкуркі ягнят якой ідуць на выраб каракулю і каракульчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кара́кульскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кара́кульскі кара́кульская кара́кульскае кара́кульскія
Р. кара́кульскага кара́кульскай
кара́кульскае
кара́кульскага кара́кульскіх
Д. кара́кульскаму кара́кульскай кара́кульскаму кара́кульскім
В. кара́кульскі (неадуш.)
кара́кульскага (адуш.)
кара́кульскую кара́кульскае кара́кульскія (неадуш.)
кара́кульскіх (адуш.)
Т. кара́кульскім кара́кульскай
кара́кульскаю
кара́кульскім кара́кульскімі
М. кара́кульскім кара́кульскай кара́кульскім кара́кульскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

karakuł

м.

1. каракульская авечка;

2. ~y мн. каракуль (футра)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ГРУБАШЭ́РСНЫЯ АВЕ́ЧКІ,

пароды авечак з неаднароднай грубай воўнай, якая складаецца з пуху, пераходнага воласу і восці. Асн. кірункі грубашэрснай авечкагадоўлі: футравы (раманаўская парода), смушкавы (каракульская), мяса-сальны (гісарская і інш. курдзючныя пароды), мяса-воўнавы (кучугураўская, міхноўская), мяса-воўна-малочны (тушынская, карабахская і інш. закаўказскія і паўн.-каўказскія пароды). У некаторых еўрап. краінах (Швецыя, Нарвегія, Данія), а таксама на Беларусі грубашэрсных авечак гадуюць пераважна для атрымання мяса і аўчыны; у краінах з гарачым кліматам (Індыя, Алжыр, Ірак) — курдзючных і тлустахвостых авечак. Смушкавая авечкагадоўля развіта ў Іране, Афганістане, Паўд.-Зах. Афрыцы і інш. Маса грубашэрсных авечак ад 45 кг (раманаўская) да 90—140 кг (гісарская). Характэрны высокі (да 80%) выхад чыстай воўны, якую выкарыстоўваюць для вытв-сці грубага сукна, дываноў, валеных і вязаных вырабаў, лямцу. Гл. таксама Авечкагадоўля.

т. 5, с. 451

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)