каракулька

Том: 14, старонка: 278.

img/14/14-278_1821_Каракулька.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

◎ Караку́лька ’ручка касы’ (БДА), укр. каракуля ’ручка каля рала’, параўн. рус. каракули ’крывое дрэва’, няяснага паходжання (Фасмер, 2, 192). Супраць цюрк. этымалогіі Фасмера ЕСУМ, 2, 385.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)