каразі́йна-агрэсі́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каразі́йна-агрэсі́ўны каразі́йна-агрэсі́ўная каразі́йна-агрэсі́ўнае каразі́йна-агрэсі́ўныя
Р. каразі́йна-агрэсі́ўнага каразі́йна-агрэсі́ўнай
каразі́йна-агрэсі́ўнае
каразі́йна-агрэсі́ўнага каразі́йна-агрэсі́ўных
Д. каразі́йна-агрэсі́ўнаму каразі́йна-агрэсі́ўнай каразі́йна-агрэсі́ўнаму каразі́йна-агрэсі́ўным
В. каразі́йна-агрэсі́ўны (неадуш.)
каразі́йна-агрэсі́ўнага (адуш.)
каразі́йна-агрэсі́ўную каразі́йна-агрэсі́ўнае каразі́йна-агрэсі́ўныя (неадуш.)
каразі́йна-агрэсі́ўных (адуш.)
Т. каразі́йна-агрэсі́ўным каразі́йна-агрэсі́ўнай
каразі́йна-агрэсі́ўнаю
каразі́йна-агрэсі́ўным каразі́йна-агрэсі́ўнымі
М. каразі́йна-агрэсі́ўным каразі́йна-агрэсі́ўнай каразі́йна-агрэсі́ўным каразі́йна-агрэсі́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каразі́йна-акты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каразі́йна-акты́ўны каразі́йна-акты́ўная каразі́йна-акты́ўнае каразі́йна-акты́ўныя
Р. каразі́йна-акты́ўнага каразі́йна-акты́ўнай
каразі́йна-акты́ўнае
каразі́йна-акты́ўнага каразі́йна-акты́ўных
Д. каразі́йна-акты́ўнаму каразі́йна-акты́ўнай каразі́йна-акты́ўнаму каразі́йна-акты́ўным
В. каразі́йна-акты́ўны (неадуш.)
каразі́йна-акты́ўнага (адуш.)
каразі́йна-акты́ўную каразі́йна-акты́ўнае каразі́йна-акты́ўныя (неадуш.)
каразі́йна-акты́ўных (адуш.)
Т. каразі́йна-акты́ўным каразі́йна-акты́ўнай
каразі́йна-акты́ўнаю
каразі́йна-акты́ўным каразі́йна-акты́ўнымі
М. каразі́йна-акты́ўным каразі́йна-акты́ўнай каразі́йна-акты́ўным каразі́йна-акты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каразі́йна-сто́йкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каразі́йна-сто́йкі каразі́йна-сто́йкая каразі́йна-сто́йкае каразі́йна-сто́йкія
Р. каразі́йна-сто́йкага каразі́йна-сто́йкай
каразі́йна-сто́йкае
каразі́йна-сто́йкага каразі́йна-сто́йкіх
Д. каразі́йна-сто́йкаму каразі́йна-сто́йкай каразі́йна-сто́йкаму каразі́йна-сто́йкім
В. каразі́йна-сто́йкі (неадуш.)
каразі́йна-сто́йкага (адуш.)
каразі́йна-сто́йкую каразі́йна-сто́йкае каразі́йна-сто́йкія (неадуш.)
каразі́йна-сто́йкіх (адуш.)
Т. каразі́йна-сто́йкім каразі́йна-сто́йкай
каразі́йна-сто́йкаю
каразі́йна-сто́йкім каразі́йна-сто́йкімі
М. каразі́йна-сто́йкім каразі́йна-сто́йкай каразі́йна-сто́йкім каразі́йна-сто́йкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каразі́йна-ўсто́йлівы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каразі́йна-ўсто́йлівы каразі́йна-ўсто́йлівая каразі́йна-ўсто́йлівае каразі́йна-ўсто́йлівыя
Р. каразі́йна-ўсто́йлівага каразі́йна-ўсто́йлівай
каразі́йна-ўсто́йлівае
каразі́йна-ўсто́йлівага каразі́йна-ўсто́йлівых
Д. каразі́йна-ўсто́йліваму каразі́йна-ўсто́йлівай каразі́йна-ўсто́йліваму каразі́йна-ўсто́йлівым
В. каразі́йна-ўсто́йлівы (неадуш.)
каразі́йна-ўсто́йлівага (адуш.)
каразі́йна-ўсто́йлівую каразі́йна-ўсто́йлівае каразі́йна-ўсто́йлівыя (неадуш.)
каразі́йна-ўсто́йлівых (адуш.)
Т. каразі́йна-ўсто́йлівым каразі́йна-ўсто́йлівай
каразі́йна-ўсто́йліваю
каразі́йна-ўсто́йлівым каразі́йна-ўсто́йлівымі
М. каразі́йна-ўсто́йлівым каразі́йна-ўсто́йлівай каразі́йна-ўсто́йлівым каразі́йна-ўсто́йлівых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

коррозио́нно-сто́йкий каразі́йна-ўсто́йлівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rustproof [ˈrʌstpru:f] adj. нержаве́ючы, каразі́йна-ўсто́йлівы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

БЕТО́Н

(франц. béton ад лац. bitumen горная смала),

штучны буд. матэрыял, які атрымліваецца пасля фармавання і цвярдзення сумесі вяжучага рэчыва (з вадой ці без яе), напаўняльнікаў і (пры неабходнасці) спец. дабавак. Вяжучае — звычайна цэмент, запаўняльнікі — пясок, жвір, пемза, туф, ракушачнік ці керамзіт, аглапарыт. Бетонная сумесь набывае трываласць пры дадатных т-рах у прыродных умовах каля месяца, пасля тэрмаапрацоўкі — за 8—10 гадз (пры адмоўных т-рах робяць пара- і электрапрагрэў).

Бетоны бываюць на неарганічных (цэментны і сілікатны бетоны, гіпсабетон і інш.) і арганічных (асфальтабетон, палімербетон) вяжучых. У залежнасці ад аб’ёмнай шчыльнасці (у кг/м³) бетоны падзяляюць на асабліва цяжкі (больш за 2500), цяжкі (ад 1800 да 2500), лёгкі (ад 500 да 1800), асабліва лёгкі (менш за 500). Па прызначэнні адрозніваюць бетоны канструкцыйныя, канструкцыйна-цеплаізаляцыйныя, цеплаізаляцыйныя і спецыяльныя (гарачаўстойлівыя, кіслотатрывалыя, дарожныя і да т.п.). Асноўная ўласцівасць бетону — трываласць, якая характарызуецца яго маркай (бывае ад 50 да 800). Бетоны ідуць на бетонныя вырабы і канструкцыі, жалезабетонныя вырабы і канструкцыі, збудаванні.

На Беларусі распрацаваны і ўкаранёны ў вытв-сць тэхналогіі прыгатавання лёгкага аглапарытабетону (гарачаўстойлівы), аглапарытасілікатабетону (канструкцыйны і цеплаізаляцыйны матэрыял), палімерцэментнага бетону (мае павышаную дэфармавальнасць, зносаўстойлівасць, устойлівы да хім. агрэсіўных асяроддзяў), палімербетонаў (каразійна-, зноса- і марозаўстойлівы), буйнапорыстага бетону (цеплаізаляцыйны і фільтравальны матэрыял), цэнтрыфугаванага бетону (ідзе на выраб танкасценных трубаў, калон, паляў і інш.) і ячэістага бетону (мае нізкую вільгацепаглынальнасць, не патрабуе параізаляцыйнага слоя).

т. 3, с. 130

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АЛЮМІ́НІЮ ЗЛУЧЭ́ННІ,

хімічныя злучэнні, у састаў якіх уваходзіць алюміній, пераважна ў ступені акіслення + 3. Бясколерныя, белыя ці шэрыя цвёрдыя рэчывы. Найб. пашыраны алюмінію злучэнні з кіслародам (крышт. алюмінію аксід і аморфны алюмагель, гідраксід алюмінію), солі алюмінію з моцнымі кіслотамі (нітрат, сульфат, галагеніды, фасфаты), комплексныя солі алюмінію (алюмініевы галын, алюмасілікаты), солі алюмініевых кіслот (алюмінаты), алюмінійарган. злучэнні (гл. ў арт. Металаарганічныя злучэнні), нітрыд і гідрыд алюмінію, алюмінію злучэнні з некаторымі больш электрададатнымі, чым алюміній, металамі, напр. арсенід алюмінію.

Алюмінію гідраксід (Al(OH)3] сустракаецца ў прыродзе ў выглядзе мінералаў — састаўная частка баксітаў, існуе ў трох крышт. і аморфнай мадыфікацыях; не раствараецца ў вадзе, спіртах; амфатэрны, з кіслотамі ўтварае солі, са шчолачамі алюмінаты. Атрымліваюць гідролізам алюмасілікатаў у шчолачным асяроддзі, аморфны — асаджэннем з раствораў соляў алюмінію аміякам. Выкарыстоўваюць для вытв-сці аксіду алюмінію і алюмагелю, як адсарбцыйны сродак у медыцыне. Алюмінію сульфат [Al2(SO4)3], т-ра раскладання больш за 770 °C, раствараецца ў вадзе. Атрымліваецца ўзаемадзеяннем кааліну ці баксіту з сернай кіслатой. Выкарыстоўваюць у вытв-сці алюмініевага галыну, для праклейвання паперы, асвятлення і пазбаўлення колеру вады, як пратраву пры фарбаванні тканін. Алюмінію фтарыд (AlF3), т-ра ўзгонкі 1279 °C, раствараецца ў вадзе, утварае крышталегідраты. Кампанент электраліту ў вытв-сці алюмінію, таксама флюсаў, эмаляў, керамікі. Алюмінію хларыд (AlCl3), дыміць на паветры, т-ра ўзгонкі 180 °C, tпл 192,5 °C, у вадзе гідралізуецца. Атрымліваецца хларыраваннем кааліну, баксіту ці гліназёму. Каталізатар крэкінгу нафты, у рэакцыях алкіліравання. Алюмінію нітрыд (AlN), т-ра раскладання ~2000 °C, дыэлектрык, устойлівы да дзеяння кіслот і шчолачаў пры t 20 °C. Атрымліваюць узаемадзеяннем азоту з алюмініем пры t 1000 °C ці аднаўленнем аксіду алюмінію. Выкарыстоўваецца як вогнетрывалы матэрыял для тыгляў, футровак электролізных ваннаў, для нанясення каразійна- і зносаўстойлівых пакрыццяў на сталь, графіт і інш. Алюмінію гідрыд (AlH3), т-ра раскладання 105 °C, існуе ў палімерным стане. Выкарыстоўваецца як кампанент цвёрдага ракетнага паліва, аднаўляльнік у арган. Сінтэзе. Алюмінію арсенід (AlAs), т-ра плаўлення 1740 °C, кампанент паўправадніковых цвёрдых раствораў для лазераў, фотадыёдаў, сонечных батарэй.

Л.М.Скрыпнічэнка.

т. 1, с. 292

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)