караво́кі, -ая, -ае.

3 карымі вачамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

караво́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. караво́кі караво́кая караво́кае караво́кія
Р. караво́кага караво́кай
караво́кае		 караво́кага караво́кіх
Д. караво́каму караво́кай караво́каму караво́кім
В. караво́кі (неадуш.)
караво́кага (адуш.)		 караво́кую караво́кае караво́кія (неадуш.)
караво́кіх (адуш.)
Т. караво́кім караво́кай
караво́каю		 караво́кім караво́кімі
М. караво́кім караво́кай караво́кім караво́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

караво́кі карегла́зый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

караво́кі, ‑ая, ‑ае.

Які мае карыя вочы. На прыпынку ў калідоры вагона паяўляецца першы прадстаўнік чэхаславацкага народа, дабрадушны, крыху паўнаваты для сваіх маладых год, каравокі старшына-пагранічнік з папкай пад пахай. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карегла́зый караво́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)