капэ́лія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
капэ́лія |
капэ́ліі |
| Р. |
капэ́ліі |
капэ́лій |
| Д. |
капэ́ліі |
капэ́ліям |
| В. |
капэ́лію |
капэ́ліі |
| Т. |
капэ́ліяй
капэ́ліяю |
капэ́ліямі |
| М. |
капэ́ліі |
капэ́ліях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Капэ́лія, капэля ’гурт, вялікая кампанія (неадабральна)’ (Бяльк., Бір. Дзярж.). Першапачаткова ’група музыкантаў’ (параўн. капэля) з польск. kapela ў тым жа значэнні ад ранейшага ’група музыкантаў, якая выступала ў капліцы’ (Слаўскі, 2, 52–53). Польск. kapela, ням. Kapelle, с.-лац. caplela (гл. капэля).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)