капуцы́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
капуцы́нка |
капуцы́нкі |
| Р. |
капуцы́нкі |
капуцы́нак |
| Д. |
капуцы́нцы |
капуцы́нкам |
| В. |
капуцы́нку |
капуцы́нак |
| Т. |
капуцы́нкай
капуцы́нкаю |
капуцы́нкамі |
| М. |
капуцы́нцы |
капуцы́нках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
капуцы́н¹, -а, мн. -ы, -аў, м.
Манах рымска-каталіцкага францысканскага ордэна, які носіць плашч з капюшонам.
|| ж. капуцы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. капуцы́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)