каптуро́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каптуро́вы каптуро́вая каптуро́вае каптуро́выя
Р. каптуро́вага каптуро́вай
каптуро́вае		 каптуро́вага каптуро́вых
Д. каптуро́ваму каптуро́вай каптуро́ваму каптуро́вым
В. каптуро́вы (неадуш.)
каптуро́вага (адуш.)		 каптуро́вую каптуро́вае каптуро́выя (неадуш.)
каптуро́вых (адуш.)
Т. каптуро́вым каптуро́вай
каптуро́ваю		 каптуро́вым каптуро́вымі
М. каптуро́вым каптуро́вай каптуро́вым каптуро́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Каптуровы суд 5/414

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

каптуро́вы суд

т. 8, с. 30

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

капту́р​2

(ст.-польск. kaptur, ад лац. captura)

часовая надзвычайная ўстанова ў сярэдневяковых феадальных дзяржавах, якая дзейнічала ў час бескаралеўя, каб здзяйсняць правасуддзе па найбольш важных пытаннях; на Беларусі вядомы з 1587 г.; каптуровы суд.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)