капо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. капо́к
Р. капку́
Д. капку́
В. капо́к
Т. капко́м
М. капку́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

капо́к спец. капо́к, -пку́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капо́к, -пку́ м., спец. капо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капо́к, ‑пку, м.

Валакно, якое здабываюць з пладоў так званага баваўнянага дрэва і выкарыстоўваюць для набівання матрацаў і розных тэхнічных мэт (гукаізаляцыі і пад.).

[Малайск. kapok.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капо́к

(малайск. kapok)

валакно, якое здабываюць з пладоў так званага баваўнянага дрэва і выкарыстоўваюць для набівання матрацаў, выратавальных кругоў, для гукаізаляцыі і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

капко́вы спец. (к капо́к) капко́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́йба

(н.-лац. ceiba)

дрэва сям. бамбаксавых з пальчатаскладаным лісцем, пашыранае ў трапічнай Амерыцы; дае капок.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)