прыслоўе, утворана ад назоўніка
| - | - |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыслоўе, утворана ад назоўніка
| - | - |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ка́пелька
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ка́пелька | ка́пелькі | |
| ка́пелькі | ка́пелек | |
| ка́пельцы | ка́пелькам | |
| ка́пелькі | ||
| ка́пелькай ка́пелькаю |
ка́пелькамі | |
| ка́пельцы | ка́пельках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ка́пелька, ‑і,
1.
2.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
здзьмуць, ‑му, ‑меш, ‑ме;
Ачысціць ад чаго‑н. струменем паветра, ветру.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ка́ліўца
1.
2. щепо́тка
3.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ка́ліва
1. (отдельно взятое зерно, растение) расте́ньице; стебелёк
2. щепо́тка
3.
◊ да (апо́шняга) к. — до (после́дней) ка́пли;
ні к. — ни ка́пли
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чуць I
1.
2. (ощущать) слы́шать; чу́ять;
3. (предчувствовать) чу́вствовать; чу́ять;
4. слы́шать, замеча́ть;
◊ ч. дух — чу́ять дух; чу́вствовать чью-л. стро́гость;
ч. сэ́рцам — чу́вствовать се́рдцем;
ч. но́сам — чу́ять но́сом;
чу́е душа́ — чу́ет душа́;
душы́ не ч. — души́ не ча́ять;
адны́м ву́хам (кра́ем ву́ха) ч. — одни́м у́хом слы́шать;
на свае́ (ула́сныя) ву́шы ч. — со́бственными уша́ми слы́шать;
зямлі́ пад сабо́й не ч. — земли́ под собо́й не чу́ять;
ног пад сабо́й не ч. — ног под собо́й не чу́ять (не слы́шать);
ні рук ні ног не ч. — изнемо́чь от уста́лости;
чуў звон, ды не ве́дае, дзе ён —
чу́е ко́шка, чыё са́ла з’е́ла —
чуць II
1.
2.
3. союз чуть;
◊ ч. свет, ч. дзень — чуть свет; ни свет ни заря́;
ч. што — чуть что;
ч.-ч. — чуть-чу́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)