капатлі́вы, -ая, -ае (разм.).

Марудлівы, непаваротлівы.

|| наз. капатлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капатлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. капатлі́вы капатлі́вая капатлі́вае капатлі́выя
Р. капатлі́вага капатлі́вай
капатлі́вае		 капатлі́вага капатлі́вых
Д. капатлі́ваму капатлі́вай капатлі́ваму капатлі́вым
В. капатлі́вы (неадуш.)
капатлі́вага (адуш.)		 капатлі́вую капатлі́вае капатлі́выя (неадуш.)
капатлі́вых (адуш.)
Т. капатлі́вым капатлі́вай
капатлі́ваю		 капатлі́вым капатлі́вымі
М. капатлі́вым капатлі́вай капатлі́вым капатлі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

капатлі́вы разг. копотли́вый; медли́тельный, ме́шкотный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капатлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Марудлівы, непаваротлівы. Капатлівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Капатлі́вы ’марудлівы, непаваротлівы’ (ТСБМ) — у выніку кантамінацыі капацца ’рабійь што-небудзь марудна, няўмела, важдацца’ (< капаць) і карпатлівы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

копотли́вый капатлі́вы; (медлительный) мару́дны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)