капану́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
капану́ |
капанё́м |
| 2-я ас. |
капане́ш |
капаняце́ |
| 3-я ас. |
капане́ |
капану́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
капану́ў |
капану́лі |
| ж. |
капану́ла |
| н. |
капану́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
капані́ |
капані́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
капану́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
капану́ць сов., разг., однокр., прям., перен., см. капну́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
капану́ць і капяну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.
Разм. Тое, што і капну́ць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Рыўну́ць ’капануць’ (Янк. Мат.). Дзеяслоў для абазначэння аднаразовага дзеяння, утвораны ад рыць (гл.), як кры́кнуць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)