капа́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
капа́нка |
капа́нкі |
| Р. |
капа́нкі |
капа́нак |
| Д. |
капа́нцы |
капа́нкам |
| В. |
капа́нку |
капа́нкі |
| Т. |
капа́нкай
капа́нкаю |
капа́нкамі |
| М. |
капа́нцы |
капа́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
капані́ца
1. Накопаная дарога; земляная дамба; насыпаны земляны вал (Нясв.).
2. Выемка, катлаван, роў, выкапаная сажалка (Зах. Бел. Др.-Падб.). Тое ж капанка (Нас.).
3. Канава; канал (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)