канья́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канья́чны канья́чная канья́чнае канья́чныя
Р. канья́чнага канья́чнай
канья́чнае		 канья́чнага канья́чных
Д. канья́чнаму канья́чнай канья́чнаму канья́чным
В. канья́чны (неадуш.)
канья́чнага (адуш.)		 канья́чную канья́чнае канья́чныя (неадуш.)
канья́чных (адуш.)
Т. канья́чным канья́чнай
канья́чнаю		 канья́чным канья́чнымі
М. канья́чным канья́чнай канья́чным канья́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

канья́чны конья́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канья́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каньяку, прызначаны для вырабу яго. Каньячная вытворчасць. Каньячная бутэлька. Каньячны спірт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канья́к, -у́, мн. -і́, -о́ў, м.

Моцны алкагольны напітак з вінаграднага спірту.

|| прым. канья́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ві́нна-канья́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ві́нна-канья́чны ві́нна-канья́чная ві́нна-канья́чнае ві́нна-канья́чныя
Р. ві́нна-канья́чнага ві́нна-канья́чнай
ві́нна-канья́чнае		 ві́нна-канья́чнага ві́нна-канья́чных
Д. ві́нна-канья́чнаму ві́нна-канья́чнай ві́нна-канья́чнаму ві́нна-канья́чным
В. ві́нна-канья́чны (неадуш.)
ві́нна-канья́чнага (адуш.)		 ві́нна-канья́чную ві́нна-канья́чнае ві́нна-канья́чныя (неадуш.)
ві́нна-канья́чных (адуш.)
Т. ві́нна-канья́чным ві́нна-канья́чнай
ві́нна-канья́чнаю		 ві́нна-канья́чным ві́нна-канья́чнымі
М. ві́нна-канья́чным ві́нна-канья́чнай ві́нна-канья́чным ві́нна-канья́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ві́нна-канья́чны ви́нно-конья́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

конья́чный канья́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)