Verbum

анлайнавы слоўнік

канья́к, -у́, мн. -і́, -о́ў, м.

Моцны алкагольны напітак з вінаграднага спірту.

|| прым. канья́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канья́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

канья́к, -ку м. конья́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канья́к, ‑у, м.

Моцны алкагольны напітак са спірту, атрыманага перагонкай вінаградных він і вытрыманага ў дубовых бочках.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канья́к,

моцны алкагольны напітак.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Канья́к,

горад на захадзе Францыі.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

канья́к м Kognak [´kɔnjak] m -s, -s, Wéinbrand m -(e)s, -brände

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

канья́к

(фр. cognac, ад Cognac = назва фр. горада)

моцны алкагольны напітак са спірту, атрыманага перагонкай вінаградных він і вытрыманага ў дубовых бочках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

конья́к канья́к, -ку́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cognac [ˈkɒnjæk] n. канья́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)