канча́цца гл. кончыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канча́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. канча́юся канча́емся
2-я ас. канча́ешся канча́ецеся
3-я ас. канча́ецца канча́юцца
Прошлы час
м. канча́ўся канча́ліся
ж. канча́лася
н. канча́лася
Загадны лад
2-я ас. канча́йся канча́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час канча́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

канча́цца несов.

1. конча́ться, ока́нчиваться, зака́нчиваться;

2. (иссякать, расходоваться) конча́ться;

запа́сы ~ча́ліся — запа́сы конча́лись;

3. (завершаться) разреша́ться;

4. умира́ть (в муках); конча́ться;

1-4 см. ко́нчыцца;

к. з ро́гату — умира́ть (помира́ть) со́ смеху

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да кончыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́нчыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прыйсці да канца, спыніцца, завяршыцца чым-н.

Навучальны год кончыўся.

Ніткі кончыліся.

Гульня кончылася перамогай.

2. Памерці ў пакутах (разм.).

|| незак. канча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канча́цца, ко́нчыцца разм.

1. nden vi; zu Ende sein; zu nde ghen*, zur Nige ghen* (пра назапашанае); blaufen* vi (s) (пра тэрмін);

канча́цца чым-н. mit etw. (D) nden;

канча́цца нічы́м ergbnislos nden;

уда́ла канча́цца glücklich blaufen*;

2. (памерці) strben* vi (s); verschiden* vi (s) (высок.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кана́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак. (разм.)

1. Паміраць у муках, канчацца.

К. у нечалавечых пакутах.

2. перан. Набліжацца да канца, канчацца.

|| наз. кана́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

конча́ться канча́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ока́нчиваться зака́нчвацца, канча́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прика́нчиваться

1. канча́цца;

2. страд. канча́цца; прыко́нчвацца; дабіва́цца; см. прика́нчивать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)