канцаві́ны мн. анат. Glíedmaßen pl, Extremitäten pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

канцаві́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. канцаві́на канцаві́ны
Р. канцаві́ны канцаві́н
Д. канцаві́не канцаві́нам
В. канцаві́ну канцаві́ны
Т. канцаві́най
канцаві́наю		 канцаві́намі
М. канцаві́не канцаві́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

extremities

канцаві́ны, кане́чнасьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кане́чнасці мн. гл. канцавіны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

chwytny

chwytn|y

біял. хапальны;

~e kończyny — хапальныя канечнасці (канцавіны)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)