канфо́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. канфо́рка канфо́ркі
Р. канфо́ркі канфо́рак
Д. канфо́рцы канфо́ркам
В. канфо́рку канфо́ркі
Т. канфо́ркай
канфо́ркаю		 канфо́ркамі
М. канфо́рцы канфо́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

канфо́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Чыгунны або металічны кружок над адтулінай у кухоннай пліце (на дровах, газавай і пад.), на які ставіцца каструля, патэльня і інш., а таксама сама такая адтуліна.

Пліта на чатыры канфоркі.

2. Падстаўка для чайніка на самаварнай трубе.

|| прым. канфо́рачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канфо́рка ж. конфо́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канфо́рка, см. конфо́рка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канфо́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

1. Надстаўка на самаварнай трубе для чайніка. Паставіць чайнік на канфорку. Зняць канфорку.

2. Круглая адтуліна ў кухоннай пліце, а таксама чыгунны кружок, якім гэта адтуліна закрываецца. Пліта на дзве канфоркі. // Адтуліна з гарэлкай у газавай пліце.

[Ад гал. komfoor — прыстасаванне для раскладання агню.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канфо́рка ж (на пліце) Hérdring m -(e)s, -e;

пліта́ з дзвюма́ канфо́ркамі Zwéiflammenherd m -(e)s, -e;

пліта́ з чатырма́ канфо́ркамі víerflammiger Gásherd

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

канфо́рка

(рус. конфорка, ад гал. komfoor = прыстасаванне для раскладвання агню)

круглая адтуліна на кухоннай пліце для каструль, скавародак, а таксама кружок, якім закрываюць гэту адтуліну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

конфо́рка канфо́рка, -кі ж., фае́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hotplate [ˈhɒtpleɪt] n. канфо́рка электрапліты́ або́ га́завай пліты́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

burner [ˈbɜ:nə] n.

1. tech. гарэ́лка (прыбор); фарсу́нка

2. фае́рка, канфо́рка (газавай пліты)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)